XCIX Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Zbigniewa Herberta w Warszawie

Ostatnie dni przed zakończeniem nauki przez klasy czwarte to dobry moment na podsumowania, i to nie tylko te klasyfikacyjne. Tak było również i tym razem. Jedno z takich podsumowań dotyczyło Szkolnego Turnieju Szachowego.

Imprezę tego typu zorganizowano po raz pierwszy w historii XCIX LO. Wzbudziła ona duże zainteresowanie wśród uczniów. Jak przyznawali sami organizatorzy, p. Monika Przerada i p. Jarosław Przybysławski, liczba uczestników przeszła ich najśmielsze oczekiwania. Liczyli na około 20 osób, tymczasem na starcie stanęło aż 41 graczy! Dla przyszłych statystyków – to 5% społeczności naszego Liceum. Grono było głównie męskie, ale warto podkreślić, że pojawiły się również i panie. To głównie tak wielkie zainteresowanie sprawiło, że rozpoczęty 10 lutego Konkurs miał trzy etapy i skończył się dopiero 20 kwietnia. Łącznie rozegrano 57 partii o różnej długości. Warto dodać, że gracze grali na nowych, zakupionych dzięki uprzejmości p. Dyrektor, szachownicach z turniejowymi figurami i porządnymi zegarami. Wyposażenie to już zostanie i służyć będzie kolejnym pokoleniom licealnych szachistów.

Pierwszy etap to była rozgrywka systemem pucharowym (losowane pary, przegrywający odpadał) z limitem czasu 1 godziny dla gracza. Większość partii skończyła się dużo wcześniej, najczęściej po około 30 minutach. Tylko niektóre toczyły się dłużej, wzbudzając zainteresowanie pozostałych. Ciekawie było posłuchać tych pełnych zaangażowania komentarzy, poobserwować, jak wielkie emocje może wzbudzić postawiony nie na tym polu skoczek czy goniec. Najbardziej wyrównany pojedynek w tej rundzie stoczyli Kamil Mikiel i Jan Zybertowicz. Po trwającej prawie dwie godziny partii, potrzebna była dogrywka, którą wygrał Kamil Mikiel i to on awansował do dalszych gier. Długą partię rozegrali też Jakub Piotrowski i prof. Jacek Murawski. Ku swojemu zaskoczeniu, wygrał Profesor. Niestety, w następnej rundzie już Go nie zobaczyliśmy, a Turniej był bodajże ostatnią imprezą szkolną, w której brał udział. W tej sytuacji, organizatorzy do kolejnego etapu zakwalifikowali Jakuba Piotrowskiego. Organizatorzy postanowili przyznać też „dzikie karty” graczom, którzy przegrali w dogrywkach, ale ich udział pozwolił zapewnić obsadę dalszych rozgrywek. W ten sposób w kolejnej rundzie zagrali: Jan Zybertowicz, Jerzy Kowalski i Kajetan Izydorczyk.

Tuż po zakończeniu rozgrywek odbyło się losowanie par do następnego etapu (łącznie 11 par). Los skojarzył ze sobą np.: J. Kowalskiego i K. Izydorczyka (wygrał ten pierwszy) czy J. Zybertowicza z równie dobrze grającym Przemysławem Dmochem (wygrał ten drugi). Znakomicie zapowiadającym się pojedynkiem był też ten Kamila Mikiela i Maksymiliana Gałeckiego. Po długiej partii wygrał M. Gałecki, który tym samym potwierdził swoją świetną dyspozycję. W pozostałych partiach emocje były może nieco mniejsze, ale pojedynki też zasługiwały na uwagę obserwatorów.

Tego samego dnia rozegrano też część drugą tego etapu. Jedenastu zwycięzców podzielono na trzy grupy, w których obowiązywał system „każdy z każdym” i czas 15 min. dla gracza. W grupie A grali: Przemysław Dmoch, Franciszek Krawczyk, Michał Matysiak i Piotr Łysakowski. Wyniki były bardzo wyrównane, a ostatecznie do fazy finałowej awansowali trzej pierwsi. W grupie B grali M. Gałecki, Daniel Madziar, Jerzy Kowalski i Marcel Sabala. Tu lider był wyraźny – M. Gałecki, a walkę o drugie miejsce i trzecie toczyli D. Madziar i J. Kowalski i to ta trójka awansowała dalej. W trzyosobowej grupie C grali Piotr Janowski, Marcel Sabala i Adam Zbierada. Awansem podzielili się P. Janowski i M. Sabala.

Na wielki finał czekali wszyscy członkowie szachowej braci naszego Liceum. Rozegrano go w kameralnym gronie ośmiu finalistów w sali 209. Cztery stoliki, szachownice i zegary – ustawione. Czas - 1 godzina dla gracza. Przywitanie, losowanie stolików i start. Na stoliku nr 1: M. Gałecki i D. Madziar i pewne zwycięstwo M. Gałeckiego. Pierwszy półfinalista czekał na przeciwnika ze stolika nr 2. Tu M. Matysiak w wyrównanym pojedynku z J.Kowalskim. Po ostatnim posunięciu okazało się, że drugim półfinalistą będzie M. Matysiak.

Na stoliku nr 3 pewnie grający P. Janowski pokonał P. Dmocha i zameldował się w półfinale. Pokonany Przemek nie dał się wygonić z sali i został „sekretarzem” pojedynku finałowego. Dzięki temu, mamy zapis partii finałowych. Czwartym półfinalistą został F. Krawczyk, zwycięzca pojedynku z M. Orlińskim.

Chwila przerwy, przewietrzenie głów i półfinały (czas: 1 godzina na gracza). A tu pasjonujący pojedynek P. Janowskiego (białe) z F. Krawczykiem. Pełen niespodziewanych zwrotów i niewykorzystanych szans zakończył się prawie po dwóch godzinach zwycięstwem P. Janowskiego. W drugim, dzielnie broniący się M. Matysiak uległ w końcu M. Gałeckiemu (białe). Tę porażkę powetuje sobie w pojedynku o trzecie miejsce, w którym grając czarnymi wygra z F. Krawczykiem.

Finał Turnieju, w którym zmierzyli się M. Gałecki i P. Janowski, zasługiwałby na oddzielny opis. Spotkali się w nim gracze, którzy do tej pory wygrali wszystkie swoje partie budząc podziw pozostałych uczestników turnieju a także samych organizatorów. W założeniu, finał miała rozstrzygnąć jedna partia, znowu z czasem 1 godziny na gracza. Tymczasem, prawie dwie godziny wyrównanej gry nie wyłoniły zwycięzcy i potrzebna była dogrywka 15 minut na gracza. Poziom obu zawodników był tak wyrównany, że potrzebne były jeszcze … dwie dogrywki. Emocje okazały się tak wielkie, że prowadzący zapis P. Dmoch opuścił zapis partii nr 3. Dopiero czwarta (!) partia, w której dało o sobie znać coraz większe zmęczenie obu graczy, wyłoniła zwycięzcę. W tym heroicznym boju wygrał ostatecznie Piotr Janowski, ale wielkie gratulacje należą się również Maksymilianowi Gałeckiemu. Obaj zawodnicy zostawili po sobie znakomite wrażenie, co zgodnie podkreślali zarówno organizatorzy, jak i pozostali uczestnicy turnieju.

Wyrównany poziom zwycięzców podkreślano również podczas rozdania nagród w dniu 27 kwietnia z udziałem p. Dyrektor, która zwycięzców obdarowała dodatkowymi upominkami. Nagrody i okolicznościowe dyplomy otrzymali też wszyscy uczestnicy fazy finałowej. W podsumowaniu, p. Dyrektor podkreśliła wartość gry w szachy dla rozwoju intelektualnego i pogratulowała takiego zaangażowania w realizacji swoich zainteresowań.

Czy Turniej był imprezą udaną? Chyba tak, skoro szybko pojawiły się pytania o kolejną edycję w przyszłym roku. Pojawiły się również pierwsze, wypowiadane pół żartem pół serio, zapowiedzi rewanżów za tegoroczne porażki. A zatem, pozostaje tylko zaprosić na przyszły rok. A w oczekiwaniu na kolejny turniej, zapraszamy do smakowania i analizy trzech z czterech partii finałowych, które zamieszczamy poniżej.

Finał Szkolnego Turnieju Szachowego 2023