XCIX Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Zbigniewa Herberta w Warszawie

Recenzja powieści Edwarda Rutherfurda, Paryż, Wydawnictwo Czarna Owca, Warszawa 2018.

Podróż w czasie i przestrzeni

   Przeciętnego czytelnika może przerazić rozmiar tej książki – ma 943 strony. To jednak nie powinno zniechęcać do lektury, bo jest to powieść, którą się czyta się lekko, łatwo i przyjemnie. Autor pokazuje tu dzieje czterech francuskich rodzin na przestrzeni wieków i na tle ważnych wydarzeń historycznych. Bohaterowie reprezentują różne środowiska i grupy społeczne charakterystyczne dla mieszkańców Paryża. Tak naprawdę jest to fabularyzowana historia stolicy Francji. Narrator powieści pozwala wprowadzonym do utworu postaciom uczestniczyć w najważniejszych i kluczowych dla dziejów miasta wydarzeniach. Dzięki temu czytelnik może poznać dosyć szeroką perspektywę tego, co składa się na istotę, klimat, dorobek kulturowy Paryża.

   Losy powieściowych bohaterów są opowiedziane z rozmachem. Czytelnik z nimi obcuje dłużej niż w 300 – stronicowym tekście, zatem ma szansę lepiej ich poznać, polubić i się do nich przywiązać. Mnie najbardziej podobały się dzieje Gasconów i historia Tomasa – jednego z budowniczych wieży Eiffla.

   Nadchodzą długie jesienne wieczory. Paryż E. Rutherfurda pomoże je zapełnić.

H.A.