XCIX Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Zbigniewa Herberta w Warszawie

Propozycja 20.

Keith Houston, Książka. Najpotężniejszy przedmiot naszych czasów zbadany od deski do deski, Wydawnictwo Karakter, Kraków 2017.

23 kwietnia to Międzynarodowy Dzień Książki, dlatego w tym tygodniu proponujemy książkę
o książkach

Keith Houston poświęca swoją uwagę historii książki, jaką znamy z wydań papierowych. Takiej, która szeleści papierem, chrzęści klejem, pachnie i pozwala poczuć powiew powietrza na twarzy w czasie jej wertowania. Autorka prowadzi czytelnika od momentu wynalezienia papirusu i pergaminu po różne rodzaje papieru używane do produkcji książek dzisiaj. Poświęca też sporo miejsca pojawieniu się pisma i druku, ilustracji. Pokazuje też zmieniające się formy książek. Do tego wszystkiego można w proponowanej pozycji znaleźć wiele ciekawostek np. jaka kara groziła skrybom, którzy nie wywiązywali się ze swoich obowiązków, jakie skutki dla rozwoju drukarstwa miała obserwacja pracy konduktora pociągu i wiele innych.

Zachęcamy do lektury wszystkich zainteresowanych czytaniem, historią i światem!

Propozycja 19.

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Wydawnictwo Dragon, Bielsko-Biała 2017.

 Przed nadchodzącymi Świętami Wielkanocnymi polecamy do czytania III tom „Chłopów” Władysława Stanisława Reymonta. Nosi on tytuł „Wiosna” i zawiera m.in. opisy zwyczajów ludowych związanych z Wielkim Tygodniem i samymi Świętami Wielkiej Nocy w Lipcach. Można tu dowiedzieć się, co to było grzebanie żuru
i śledzia, chodzenie z „kogutkiem”, jak wyglądało malowanie jajek, święcenie pokarmów, dlaczego młode dziewczęta połykały „kotki” z gałązek bazi i wielu, wielu innych rzeczy, które dziś nie są już kultywowane. Wydaje mam się, że warto powrócić do takiej reymontowskiej i nie tylko atmosfery świąt.

 Zatem życzymy udanej lektury i Wesołych Świąt!

Propozycja 18.

Krystyna Janda, Dziennik 2003-2004, Prószyński i Spółka, Warszawa 2017.

 W Międzynarodowym Dniu Teatru (27 marca)  polecamy dzienniki ikony polskiego teatru i filmu – Krystyny Jandy. Urodzona w 1952 r. aktorka, współzałożycielka i prezeska Fundacji Krystyny Jandy na rzecz Kultury prowadzącej dwa teatry w Warszawie, w których jest dyrektorem artystycznym, od 2000 roku pisze „Dziennik” (https://krystynajanda.pl/dziennik). Zaprasza w nim czytelników i widzów do swojego prywatnego świata. Pisze o swojej codzienności, rodzinie, wyzwaniach i zmaganiach aktorskich i reżyserskich, lekturach, spotkaniach, podróżach i innych ważnych dla niej wydarzeniach. Odsłania się jako kobieta silna i jednocześnie bardzo wrażliwa, krucha, z ogromnym dystansem do samej siebie. Znajdziemy tu też sporo anegdot, refleksji
i cytatów różnych myślicieli.

 Dziennik 2003-2004 jest drugim wydanym tomem zapisków prowadzonych i publikowanych przez Krystynę Jandę na stronie internetowej (adres wyżej).

Propozycja 17.

Wolter, Powiastki filozoficzne. Kandyd. Prostaczek, Club International del Libro Polska - Kolekcje Sp. z o. o., Madryt 2000

   W ramach Miesiąca Frankofonii proponujemy lekturę powiastek filozoficznych Françoisa Voltaire’a – oświeceniowego myśliciela francuskiego. W wydaniu, które jest dostępne w naszej bibliotece, znajdują się dwa utwory – znany wielu czytelnikom „Kandyd, czyli optymizm” i mniej popularny „Prostaczek”. Autorem obu przekładów jest Tadeusz Żeleński (Boy).

   Kandyd jest bohaterem, który tuła się (został wygnany ze swojej ojczyzny na skutek zbiegu różnych okoliczności, o których autor opowiada w sposób humorystyczny) w poszukiwaniu szczęścia. Przeżywa wiele najrozmaitszych przygód, by dojść do przekonania, że „Trzeba uprawiać nasz ogródek.”

   „Prostaczek. Historia prawdziwa znaleziona w papierach ojca Quesnela” natomiast odnosi się głównie do tematów religijnych i krytyki ówczesnego społeczeństwa. Bohater „szlachetny dzikus” przybywa do Francji i uczy się tam cywilizacji przeżywając wewnętrzną przemianę i kształtując swój światopogląd (oczywiście stając się alter ego autora).

Lektura oświeceniowych powiastek filozoficznych jest bardzo przyjemna i pożyteczna zarazem. Polecamy!!!

Propozycja 16.

Antoine de Saint-Exupéry, Mały książę, Wydawnictwo Kama, Warszawa 1997

   Jest to książka, do której przeczytania chyba nie trzeba nikogo specjalnie zachęcać. Jest doceniana przez bardzo wielu czytelników – tych najmłodszych i tych najstarszych, wszak Wszyscy dorośli byli kiedyś dziećmi. Tyle że nieliczni spośród nich jeszcze to pamiętają.

   Opowieść o chłopcu szukającym przyjaźni i miłości okazuje się być bardzo uniwersalna. Każdy znajdzie
w niej coś dla siebie. Mimo, że tekst skierowany był pierwotnie do dzieci, jest pozbawiony nadmiernego moralizowania i dydaktyzmu. Wielkim walorem utworu jest też język pełen sentencji i aforyzmów. Cytaty
z Małego księcia są przecież przytaczane i znane na całym świecie.

   Kolejnym atutem książki są rysunki autora. Bardzo proste, sugestywne zarazem i poetyckie. Są znakiem rozpoznawczym utworu.

   Polecamy gorąco na samym początku świętowania Międzynarodowego Miesiąca Frankofonii!   

Propozycja 15. 

Wiesław Kot, Manewry miłosne. Najsłynniejsze romanse polskiego filmu, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 2016.

    Przed nami Walentynki i ferie zimowe, zatem w tym tygodniu proponujemy  książkę Wiesława Kota  na temat romansów filmowych w polskim kinie. Autor pokazuje 30 wybranych przez siebie obrazów dbając o to, by zaprezentować różne oblicza i uwarunkowania filmowych miłości. I tak znajdziemy tu rozdziały poświęcone m.in. nieszczęśliwej miłości, odbijającej aktualne uwarunkowania polityczne, uwikłanej w wydarzenia historyczne, wszechogarniającej i prowadzącej do obłędu, pięknej i wymarzonej, zmagającej się z trudami codzienności, niebezpiecznej, zakazanej i wielu innych. Miłość nie zawsze jest głównym tematem omawianych filmów (wszak prawie każdy film zawiera wątek romansowy). Wiesław Kot prezentuje czytelnikowi różne gatunki filmowe, różnych reżyserów, porządkując swój przegląd chronologicznie - zaczynamy od filmu z 1936 roku i kończymy na obrazie z 2013 r.

     Zapraszamy do lektury książki i oglądania omówionych filmów – ferie zimowe to wymarzony na to czas!

Propozycja 14.

 Rich „MR POS” Wilkins, Pozytywne myślenie… i co dalej?, Wydawnictwo Medium, Warszawa 1997

W tym tygodniu (szczególnie) myślimy pozytywnie! Ma to związek z przypadającym w czwartek 2 lutego Dniem Pozytywnego Myślenia i wystawą przygotowaną w bibliotece (szczegóły w artykule  „Pozytywne myślenie …
i co dalej? -  zapraszamy do zabawy i tworzenia”).

Pomóc w osiągnięciu myślenia pozytywnego może praca amerykańskiego motywatora Richa Wilkinsa. Czytamy w niej, że „pozytywne myślenie wykracza poza logikę”, że „ludzie pozytywni żyją w myśl zasady „Kiedy uwierzę, zobaczę”. Inni zaś żyją w myśl zasady „Kiedy zobaczę, uwierzę”. Do której grupy należymy? Dalej autor pisze: „Wiem jednak, że kiedy w coś naprawdę wierzymy, mamy jakąś wizję i pasję, możemy sprawić, że zdarzą się rzeczy wykraczające poza logikę.” Podaje także swój codzienny plan budowania nastawienia. Wydaje się, że stosowanie go w życiu może wiele ułatwić. Oto on:

• Wykorzystywać jak najlepiej każdy dzień.
• Być dumnym z dobrze wykonanej pracy.
• Traktować innych z szacunkiem.
• Odrzucać negatywne myśli.
• Traktować zadania jako nowe możliwości.

Propozycja 13.

Antonio González Iturbe, Bibliotekarka z Auschwitz, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2020

27 lutego przypada Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu. Z tego powodu jako Książkę Tygodnia proponujemy powieść historyczną hiszpańskiego pisarza, dziennikarza i wykładowcy Antonio Gonzáleza Iturbe pt. „Bibliotekarka z Auschwitz”. Została ona dotychczas przetłumaczona na trzynaście języków, co świadczy o dużej jej popularności.

„Bibliotekarka z Auschwitz” jest opowieścią opartą na historii więźniarki Auschwitz-Birkenau, Dity Kraus (dziś ma 94 lata), która jako 14-letnia dziewczyna trafiła do obozu z transportem Żydów z Terezina w Czechach. Razem z rodzicami została przydzielona do tzw. bloku rodzinnego.

 W bloku 31 (w obozie zagłady Auschwitz), póki istniał, przebywało 500 dzieci razem z grupą więźniów pełniących funkcję „opiekunów” i mimo surowej kontroli funkcjonowała tam tajna biblioteka dziecięca. Naprawdę niewielka: zgromadzonych w niej było osiem książek, wśród nich „Historia świata” H. G. Wellsa, podręcznik rosyjskiego i podręcznik geometrii analitycznej (…). Pod koniec dnia książki, razem z innymi skarbami, takimi jak lekarstwa czy okruchy jedzenia, przekazywane były pod opiekę starszej dziewczynki, której zadaniem było ukryć je każdego wieczoru w innym miejscu.

Alberto Manguel, The Library at Night

(żródło cyt. www.wydawnictwoliterackie.pl)

Poza pokazaniem realiów życia w obozie koncentracyjnym jest to opowieść o pokonywaniu strachu, nadziei wbrew wszystkiemu i dojrzewaniu.

Propozycja 12.

Małgorzata Musierowicz, Wnuczka do orzechów, AKAPIT PRESS, Łódź 2014

Na ten tydzień polecamy jeden z tomów "Jeżycjady" Małgorzaty Musierowicz. Jak zwykle jest w treści wesoły, liryczny i krzepiący. Wybrałyśmy ten tom, aby uczcić w ten sposób i przypomnieć o przypadającym w tym tygodniu Święcie Babci i Dziadka .  Akcja powieści rozgrywa się na wsi, z daleka od zgiełku mieszkania przy Roosevelta 5 w Poznaniu. Wnuczka do orzechów z pewnością ucieszy i nastoletnie, i starsze fanki poznańskiej rodziny. Są tu wszystkie Borejkówny, ich rodzice, mężowie i dzieci, które akurat nie wyjechały na wakacje. Ale są też nowi bohaterowie. Przede wszystkim Dorota Rumianek, która mieszka na wsi z dwiema uroczymi babciami. Dorotę wychowywała samotnie mama, w czasie akcji książki pracująca w Norwegii, oraz babcia
i siostra babci, ciekawie zarysowane przez autorkę postacie „groźnej Wiktoryny i słodkiej Andzi”. W tomie Wnuczka do orzechów opisane zostały kłopoty sercowe przemądrzałego Ignaca i poważnego Józinka. Nawiązując do Święta Babci i Dziadka, zwracamy też Waszą uwagę na postaci ważne, wręcz kluczowe,
w całej „Jeżycjadzie „ - Ignacego i Mili Borejków.  Ich ciepło, serdeczność i mądre, wspierające rozmowy
z wnukami zyskują sympatię  czytelników. Świetnym tego przykładem może być rozmowa o  nurtującym ich aktualnie problemie zawarcia małżeństwa. Ignacy Borejko stawia pytanie: „Dlaczego np. ludzie zawierają małżeństwa … czyli dlaczego w sposób naturalny tworzą komórki rodzinne, które następnie składają się na strukturę państwa. To zdaniem Arystotelesa, tajemnica natury. – z jakiegoś powodu człowiek chce tworzyć państwo. Świnie np., też żyją w gromadzie, ale nigdy nie utworzą wspólnoty, co najwyżej stado. Zaspokajają tylko swoje potrzeby i instynkty. Nie rozróżniają dobra od zła, nie mają poczucia dobra wspólnego, nie są zdolne do solidarności. Nie mają tradycji i nie mają wspólnej pamięci  -A my mamy! -powinniśmy mieć. Inaczej będziemy niewolnikami”.

Propozycja 11.

Jan Kochanowski, Odprawa posłów greckich, Ossolineum, Wrocław 1989

12 stycznia mija 445. rocznica wystawienia na scenie  „Odprawy posłów greckich” Jana Kochanowskiego – pierwszego polskiego dramatu humanistycznego.

O tym wydarzeniu można m.in. przeczytać w artykule Karoliny Czerskiej na stronie https://www.historiaposzukaj.pl/wiedza,wydarzenia,1381,odprawa_poslow_greckich_jana_kochanowskiego.html

Cytujemy tutaj jego fragmenty:

„W grudniu 1577 roku do Jana Kochanowskiego dotarł list wysłany przez podkanclerzego koronnego Jana Zamoyskiego. Dotyczył jego ślubu z Krystyną Radziwiłłówną. Zamoyski życzył sobie, aby uroczystościom weselnym towarzyszyło wydarzenie artystyczne. Poeta z tej okazji powrócił do napisanego niegdyś przez siebie dramatu. Wysłał Zamoyskiemu poprawioną wersję tekstu wraz z listem i wierszem dedykowanym młodej parze.

Ślub odbył się w grudniu 1577 roku, a wesele i pierwsze wystawienie Odprawy posłów greckich Kochanowskiego miały miejsce niedługo później, w styczniu 1578 roku w Jazdowie pod Warszawą (obecny Ujazdów). Wśród publiczności, poza nowożeńcami, pojawili się para królewska: Stefan Batory i Anna Jagiellonka, a także znamienici dostojnicy i politycy. Specjalnie na tę okazję zbudowano prowizoryczną scenę i dekoracje. Szczegóły dotyczące oprawy plastycznej niestety nie są znane. Za inscenizację odpowiadał nadworny lekarz króla, wybitny humanista Wojciech Oczko, który w czasie studiów za granicą miał z pewnością okazję podziwiać włoskie widowiska. Podczas premiery aktorzy skupili się prawdopodobnie na recytacji tekstu.”

Polecamy również informacje na stronie Encyklopedii Teatru Polskiego  https://encyklopediateatru.pl/przedstawienie/69081/odprawa-poslow-greckich

Propozycja 10.

Jacek Cygan, Odnawiam dusze. Piosenki, ludzie czas. Znak, Kraków 2019

Na nowy rok proponujemy „odnowienie duszy” razem z książką Jacka Cygana. Jest to zbiór różnych historii związanych z tekstami Jacka Cygana i ich wykonawcami. Tajemnice dotyczące powstawania i wykonywania lubianych i cenionych przez wielu piosenek są nie tylko bardzo interesujące i często dowcipne, ale pozwalają też bliżej poznać warsztat pracy autora tekstów i piosenkarzy. Walorem tej książki są również zamieszczone
w niej fotografie i pełne teksty omawianych utworów.

Muzyka, a właściwie sztuka w ogóle, ma moc  zmieniania człowieka – czasami całkowitego na zawsze, czasami częściowego i na chwilę. Jakość i trwałość tego zwrotu nie ma tu podstawowego znaczenia, ważne jest to, że on następuje. Pozwólmy zatem, by twórcy kultury ciągle i niezmiennie odnawiali nasze dusze.

Propozycja 9.

Beata Gołembiowska, Tradycje Bożego Narodzenia w Polsce, PHW Arystoteles, Warszawa 2017.

   Prezentujemy Państwu tym razem książkę miesiąca. W grudniu większość działań i myśli każdego człowieka dominują nadchodzące Święta Bożego Narodzenia, dlatego proponujemy wszystkim pozycję „Tradycje Bożego Narodzenia w Polsce” przygotowaną przez Beatę Gołembiowską. Można tu znaleźć wiele informacji, porad, ładnych zdjęć. Autorka przedstawia historię świąt Narodzenia Pańskiego, omawia adwent, tradycje wigilijne i świąteczne, przytacza polskie kolędy. Pokazuje także różne zwyczaje w poszczególnych regionach kraju oraz to, jak świętowano na wygnaniu lub emigracji. Zainteresowani znajdą porady dotyczące dekoracji świątecznych i kulinariów.

Część informacji z tej książki została wykorzystana w czasie przygotowywania naszego Bibliotecznego Kalendarza Adwentowego.

Zachęcamy do zapoznania się z „Tradycjami Bożego Narodzenia w Polsce”, by w bardziej świadomy i pełny sposób przygotować się do czekających nas Godów właśnie.

Oto fragment książki:

Gody, czyli święta po staropolsku

W Polsce Boże Narodzenie było niegdyś nazywane Godami - określenie to pochodzi od starosłowiańskiego słowa god, oznaczającego rok, i wiąże się z zaślubinami (godami) starego i nowego roku oraz nocy i dnia: Boże Narodzenie zbiegało się z zimowym przesileniem.

Propozycja 8.

Mitologie Świata. Aztekowie,  Przedsiębiorstwo Wydawnicze „Rzeczpospolita”, Warszawa 2007.

Prezentujemy dziś jeden z 25 tomów serii „Mitologie Świata” przygotowanej dla „Rzeczpospolitej”. Część 3 pt. „Aztekowie” wpisuje się w organizowane w bibliotece wydarzenie – wykład w ramach Akademii w bibliotece. W książce znaleźć można informacje na temat powstania bogów Azteków, ich panteon, najważniejsze mity, informacje na temat świąt i obrzędów oraz miejsc kultu wojowniczego ludu. Tekst dr Justyny Olko jest bogato ilustrowany fotografiami dziedzictwa Azteków.

Tak autorka przedstawia kalendarze Azteków:

„Bieg życiu religijnemu i uroczystościom nadawały dwa równolegle funkcjonujące kalendarze. 260- i 365-dniowy. Pierwszy z nich, zwany rachubą dni (tonalpohualli), był wróżebnym cyklem powstałym z kombinacji 20 nazw dni i liczb od 1 do 13 (13 x 20 = 260). Druga rachuba, 365-dniowa, zwała się xihuitl, czyli rok lub xiuhpohualli, rachuna lat.”

Propozycja 7.

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Złote myśli kobiety. Poezje zebrane.

Wydawnictwo Prószyński i S-ka

Warszawa 2019

Idąc znów kluczem rocznicowym, w tym tygodniu proponujemy lekturę utworów poetyckich Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej „Złote myśli kobiety. Poezje zebrane”. 24 listopada mija 131. rocznica urodzin twórczyni ciągle ważnej dla bardzo wielu czytelników. Polecane przez nas wydanie jest  najpełniejszym zbiorem utworów poetki. Pozycja liczy 1183 strony, więc daje świetną możliwość poznania dorobku Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. Zasłynęła ona między innymi jako autorka miniatur poetyckich – bardzo krótkich, oszczędnych w słowach i jednocześnie niezwykle precyzyjnych tekstów zakończonych zaskakującą, dowcipną puentą. Przykładem takiego utworu jest „Miłość”:

                                                                        Miłość

                                          Nie widziałam cię już od miesiąca.

                                          I nic. Jestem może bledsza,

                                          trochę śpiąca, trochę bardziej milcząca,

                                          lecz widać można żyć bez powietrza!

Zapraszamy do czytania!

Propozycja 6. 

Leopold Staff

Nie ostrugujcie ryby z oceanu!

Grupa wydawnicza Bertelsmann Media LiBROS

Warszawa 2002

14 listopada mija 144. rocznica urodzin Leopolda Staffa – poety tworzącego w trzech epokach literackich – Młodej Polsce, dwudziestoleciu międzywojennym i współczesności (po II wojnie światowej). Jego twórczość literacka – poetycka, translatorska, dramaturgiczna jest doceniana przez bardzo wielu czytelników do dziś. Proponujemy do lektury w tym tygodniu zbiór wierszy i poematów „Nie ostrugujcie ryby z oceanu!”, których wyboru dokonał Adam Pomorski. Jest on również autorem wstępu pt. „Zaokrąglam horyzont” otwierającego tom. Można tu znaleźć utwory reprezentujące wszystkie tomy i okresy w twórczości poety. Listopadowe, melancholijne dni sprzyjają czytaniu poezji, wystarczy przypomnieć tu choćby znany z lekcji wiersz „Deszcz jesienny” artysty.

My jednak proponujemy późniejszy wiersz z tomu „Wiklina” wydanego w 1954 r. pt. „Most”.

Leopold Staff

Most

Nie wierzyłem
Stojąc nad brzegiem rzeki,
Która była szeroka i rwista,
Że przejdę ten most,
Spleciony z cienkiej, kruchej trzciny
Powiązanej łykiem.
Szedłem lekko jak motyl
I ciężko jak słoń,
Szedłem pewnie jak tancerz
I chwiejnie jak ślepiec.
Nie wierzyłem, że przejdę ten most,
I gdy stoję już na drugim brzegu,
Nie wierzę, że go przeszedłem.

Propozycja 5. 

Zbigniew Herbert

„Nike która się waha”

Biblioteka Narodowa, Warszawa 2008

W tym tygodniu – 29 października – mija kolejna (98.!) rocznica urodzin Zbigniewa Herberta. Z tej okazji proponujemy zapoznanie się z bardzo pięknym wydaniem tłumaczenia tytułowego wiersza poety na 27 różnych języków m. in. na ukraiński, fiński, czeski, arabski, hiszpański, hebrajski, koreański itd. W książce znajdziemy również interpretację tekstu napisaną przez Macieja Stanaszka z Instytutu Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego. To wydawnictwo dla poliglotów, miłośników poezji, piękna i wszystkich innych czytelników.

Gorąco polecamy!

Propozycja 4. 

Poezje i kwiaty, Praca Zbiorowa

Wydawnictwo Prowincjonalna Oficyna Wydawnicza, Proszówki 2019

                                                                       I cóż winnaś poezjo, że nie dajesz chleba,

                                               Że gdy kogo ukochasz – najczęściej ma kwiaty

                                               Lub zloty laur na głowie, lecz na butach łaty

                                               I zimą bez paltota liczy gwiazdy nieba?

Ta smutna refleksja o poezji  jest autorstwa Aleksandra Adama Michaux, ps. Miron (1839 - 1895)– zapomnianego polskiego poety belgijskiego pochodzenia. Najlepsi poeci, najczęściej niedoceniani za życia, odkrywani są dopiero po latach, a ich poezja żyje przez następne pokolenia, gdyż jak mawiał Cyceron (właśc. Marcus Tullius Cicero; 106-43 p.n.e.) - mówca i polityk rzymski – „Człowiek potrzebuje do życia ogrodów i bibliotek”. Z poezją natomiast nierozerwalnie związane są kwiaty, opisywane, malowane i rysowane, wreszcie wręczane podczas różnych okazji w towarzystwie recytowanej poezji.

„Kwiaty i poezye” to tytuł antologii poezji , którą chcemy polecić Waszej uwadze, antologii poezji, poświęconej kwiatom i przyporządkowanym im znaczeniom, wydanej w Warszawie w 1883 roku w zakładzie litograficznym, Maksymiliana Fajansa (1825-1890) – polski litograf, fotograf i rysownik żydowskiego pochodzenia. Autorami publikacji byli: Maria Konopnicka (1842-1910) – wybitna poetka i pisarka, oraz Antoni Pietkiewicz, ps. Adam Pług (1823-1903) – polski i białoruski pisarz, biograf, publicysta. 

Maria Konopnicka jest również autorką zbioru „poezji kwiatowej”, gdzie główne role odgrywają: Teofil Lenartowicz, Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Zygmunt Krasiński i Marian Gawalewicz. Reprodukcja książeczki „Kwiaty i pieśni” pochodzi z 1900 roku i została wydana w Warszawie przez Michała Arcta (1840-1916) – polskiego księgarza i wydawcę.

Często wręczamy kwiaty, czy jednak zastanawiamy się, do której osoby one pasują? Nie przywiązujemy uwagi do symboliki danych kwiatów, a dawniej była to wiedza powszechnie znana, a do każdego kwiatu przypisywano określone znaczenie. Nie były to informacje zarezerwowane dla elit, czego przykładem jest książeczka „Dokładna rozmowa kwiatami wierszem i prozą, poświęcona miłości i przyjaźni”, która ukazała się w serii „Biblioteka tanich książeczek dla ludu i młodzieży”. Została ona wydana w Cieszynie. W 1905 roku.  Publikacja, którą Wam prezentujemy jest pierwszą częścią tej książeczki, poświęconą symbolice kwiatów, dodane zostały reprodukcje obrazów przedstawiających kwiaty autorstwa największych mistrzów malarstwa.

Kolejny element tego wysmakowanego wydania to napisany i opublikowany w 1927 roku  przez Jerzego Artura Machlejda, ps. JAM (1901-1940) – tomik wierszy „Mowa kwiatów”, zilustrowany dziełami takich malarzy jak: Claude Monet, Paul Cezanne, Andrea Scacciati, Vincent van Gogh, (…), Leon Wyczółkowski, Józef Pankiewicz.

 W ostatnim rozdziale dokonano subiektywnego wyboru polskiej poezji o miłości, kwiatach i przyjaźni ilustrując wiersze Adama Asnyka, Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, Franciszka Karpińskiego, Jana Kochanowskiego, Aleksandra Fredry, Adama Mickiewicza i wielu innych, reprodukcjami wybitnych malarzy.

                                                   Wprowadzenie do wydania Piotr Skoczek

Propozycja 3.

„Tak się kręciło. Na planie 10 kultowych filmów PRL”, Andrzej Kilim

Wydawnictwo Naukowe PWN SA, Warszawa 2016

Posiłkując się recenzją wydawnictwa, zachęcamy wszystkich, nie tylko pasjonatów kina do zapoznania się z tą pozycją . W dziesiątce opisywanych w książce filmów znajdują się: Popiół i diament  Andrzeja Wajdy (1958), Nóż w wodzie Romana Polańskiego (1962), trylogia Sami swoi Sylwestra Chęcińskiego (1967), Noce i dnie Jerzego Antczaka (1975), Miś Stanisława Barei (1981), Seksmisja Juliusza Machulskiego (1984), Krótki film o zabijaniu Krzysztofa Kieślowskiego (1988), Przesłuchanie Ryszarda Bugajskiego (1989). Ta książka pozwoli nam poznać kulisy ich powstawania w rzeczywistości PRL. Andrzej Kilim ubarwia swoją opowieść śmiesznymi, a niekiedy przerażającymi anegdotami z minionych czasów, wspomnieniami i opisami perypetii filmowców. Wprowadza czytelnika w świat peerelowskiej produkcji filmowej, przywołuje wydarzenia, o których wiedzą ich uczestnicy, a które szokują nawet dziś, po latach. Wspomina twórców, którzy mierząc się z trudnościami epoki, nigdy nie zrezygnowali z magii kina.

Kto pierwszy rzucił kwestie „Nasi tu byli” na planie Seksmisji?

Kogo pierwotnie miał zagrać Wojciech Pszoniak w Ziemi obiecanej?

Co spowodowało konwulsje Karola Strasburgera brodzącego wśród nenufarów?

Dlaczego Roman Polański kazał wystrzelić z rakietnicy na planie Noża w wodzie?

Za co Mirosław Baka przepraszał Krzysztofa Kieślowskiego podczas pracy nad Krótkim filmem o zabijaniu?

Na te pytania znajdziecie odpowiedzi w polecanej przez nas książce!

Propozycja 2.

„Komiksowe wprowadzenie do filozofii” Michael F. Patton i Kevin Cannon

Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 2020

„Komiksowe wprowadzenie do filozofii” jest książką dla każdego, kto w sposób prosty i przyjemny chce poznać lub uporządkować swoją wiedzę na temat poglądów najważniejszych myślicieli, którzy w sposób znaczący wpłynęli na swoje czasy i rozwój myślenia człowieka w ogóle. Autorzy wykorzystują tu metaforę rzeki jako filozofii, którą czytelnik przemierza razem z przewodnikiem – Heraklitem (sic!). Jest to fascynująca podróż przez różne działy i aspekty tej nauki, w czasie której można spotykać wielu ludzi,  poznać poglądy, przysłuchiwać się dyskusjom i oddawać się przyjemności filozofowania.

Oto zacytowane wypowiedzi  postaci z książki:

„Na pewno słyszeliście, że filozofia to umiłowanie mądrości. W filozofii chodzi jednak o coś znacznie bardziej ekscytującego – o poszukiwanie mądrości, a to oznacza zarówno działanie, jak i przygodę.”

„Jeśli to czytacie, to znaczy, że macie umysł. Przez pojęcie >>umysł<< rozumiem pierwiastek myślący w was. W tym rozdziale spróbujemy dociec, co to za pierwiastek, a nawet gdzie się on znajduje”.

„Dobry czyn jest dobry, bo podoba się bogom, czy raczej podoba im się dlatego, że jest dobry sam w sobie?”

Poecamy!